سعید آرمات


خط‌ها، خاک ها و یادهای ساجده کشمیری

در یادهای ما از ساجده کشمیری احتمالاً سه چیز باقی می ماند، اول از همه نحوگریزی های زبانی اوست که برجسته ترین جنبه شخصیت شعری او بود دوم رنگهای  پرتقالی لباس او و دیگر روش اوست در نقشهای خط. در این که ساجده بیش از آنکه خط را بنویسد آن را نقاشی می کرد دوستان نزدیکش را  کمترین شکی نیست شخصیت ویژه ای که او برای هر حرف در جایگاههای متفاوت قائل بود با دقت در خط نویسی هایش قابل رد یابی است تا جایی که یک حرف واحد را در عبارتها و جمله های مختلف ،به شکلهای متفاوت می نوشت  این عبارتها و جمله ها شاید بهانه ای باشد برای ما که دوباره یادی کرده باشیم از او و شاید بیان حس همدلی با دوست نزدیکش فاطمه زارع.



در مراسم فرش خاکی امسال فاطمه و خواهرش به همراه وحیدرضا زارع به شکل حیرت آوری بخشهایی از خط ساجده را با خاک های رنگی بر صفحه ی ساحل هرمز نقش کرده بودند برای من که بی هیچ دغدغه یا حتی کمترین ذهنیتی به هرمز رفته بودم تا فقط شبی در پای  دریا با صدای موجها بگذرانم دیدن این بخش از کار حکم دیدن شکستن امواج را داشت و از همه ی آن سفر بیست و چهار ساعته از تمام فرش پر نقش و نگار به داشتن  تکه ای از آن در عکسی یادگاری قناعت کردم با یادی و سپاسی  دوباره از فاطمه زارع و خواهرش و  وحید رضا زارع مهرجردی

جلسه داستان

تشکل غیر دولتی خانه خشتی گامبرون برگزار می کند

جلسه داستان خوانی پنج شنبه ۲۶ آذر ساعت ۶ عصر

مکان:بندرعباس رسالت جنوبی خانه شهریاران جوان.